Αγαπητές νεράιδες, έχω πρόβλημα. Είμαι 17 χρονών (όνομα θα προτιμούσα να μην πω), είμαι γκέι και μένω στην Θεσ/νίκη. Έχω γνωρίσει ένα παιδί 18 χρονών από τις αγγελίες αυτής της σελίδας. Το θέμα είναι ότι ενώ τα πηγαίναμε καλά, του έχω ζητήσει να μου στείλει φωτογραφία, και ενώ εγώ του έχω στείλει, αυτός κάθε φόρα λέει δικαιολογίες ότι δεν έχει καλώδιο για να συνδέσει το κινητό στον υπολογιστή(του έχω πει να μου στείλει και με MMS αλλά πάλι είπε ότι δεν μπορεί). Θέλω να τον συναντήσω, αλλά φοβάμαι μήπως είναι κανένας 40ρης. Από την άλλη, πρόσφατα ένα παιδί 21 χρονών διάβασε και αυτός την αγγελία μου. Το θέμα είναι ότι πήρα 2 φορές στο κινητο του με απόκρυψη 2 διαφορετικές μέρες, και το σήκωσε γυναίκα! Τί να κάνω με αυτους τους 2? Επί τι ευκαιρία, δεν γνωρίζει κανείς ότι είμαι γκέι και ούτε έχω βρει στον περίγυρό μου κανεναν(π.χ. στο σχολείο)

 

Αγαπητέ φίλε,

Όπως ίσως να μην ξέρεις, αλλά όπως θα ανακαλύψεις στην πορεία, ο κόσμος είναι γεμάτος από μαλάκες. Μπορεί να έχεις πέσει πάνω σε δύο από αυτούς.

“Ευχαριστώ πολύ κυρία Νεράιδα, αλλά αυτό δεν μου απαντάει το ερώτημα “τι να κάνω;” θα μου πεις και θα έχεις δίκιο.

Εν πρώτοις χαλάρωσε. Δεν έχεις εσύ το πρόβλημα, εκείνοι το έχουν. Για τον πρώτο, αφού επιμένει να μη σου στέλνει την φωτογραφία (οι δικαιολογίες για το καλώδιο και δεν ξέρω τι άλλο είναι τελείως μούφες) έχεις δύο λύσεις: ή τον φτύνεις τελείως (αυτό θα έκανα εγώ), ή συμφωνείς να τον συναντήσεις με την απαρέγκλιτη προϋπόθεση ότι αν δεν σου αρέσει εμφανισιακά, θα σηκωθείς και να φύγεις αμέσως, χωρίς καλημέρα. Δεν θα είναι καθόλου αγενές εκ μέρους σου για τον απλούστατο λόγο ότι αν είχες δει την φωτογραφία του και δεν σου άρεσε, δεν θα ξεκινούσες καν για να τον συναντήσεις. Του έκανες ήδη την χάρη (του μαλάκα, κατά τη γνώμη μου) να πας να τον βρεις, δεν χρειάζεται να του κάνεις καμία παραπάνω.  Όσο το “να πιούμε έναν καφέ, βρε παιδί, να γνωριστούμε”, είναι τυπικός αντίλογος (του μαλάκα), αλλά αν έχεις να κάνεις με έναν τύπο που δεν αντέχεται, δεν βλέπω τον λόγο γιατί να υποστείς τον καφέ.

Για τον δεύτερο ή τον φτύνεις τελείως (αυτό θα έκανα εγώ), ή του στέλνεις ένα ασαφές μήνυμα (οπότε θα φαίνεται ο αριθμός σου), τύπου “γεια, τι γίνεται; Θα τα πούμε στις επόμενες μέρες;” και βάλε το όνομά σου. Ακόμη και αν δεν καταλάβει ποιός ακριβώς είσαι, θα σε πάρει για να το διευκρινίσει. Από την άλλη, αν υπάρχει κάποια γυναίκα (μητέρα, αδελφή) που δεν χρειάζεται να καταλάβει τι παίζει, δεν τον εκθέτεις. Αν βέβαια σε πάρει η “κάποια γυναίκα” και σου ζητάει εξηγήσεις, πες της ότι έστειλες μήνυμα σε λάθος νούμερο και στείλε το “νούμερο” γκόμενο στον διάολο οριστικά.

Φιλικά,

 

 

Μικρούλι,

Μαθήματα δεν έχεις και ασχολείσαι με γκομενιλίκια; Προφανώς έχεις, αλλά στην εξίσωση γκόμενοι / διάβασμα, το διάβασμα είναι χαμένο από χέρι.

Ασχολήσου και μ' αυτούς, αλλά μάθε ότι δεν είναι οι μόνοι στον κόσμο. Υπάρχουν κι άλλα αγόρια. Πήγαινε μια βόλτα απ' το Ενόλα, το Μπιγκαρούν και τ' άλλα μπαρ της πόλης σου. Κάνε ένα πέρασμα από τη Ζεύξιδος, που πάνε κυρίως οι κρυφοί, που δεν πατάνε στα κανονικά γκέι μπαρ (πάνε μόνο στα ακανόνιστα). Απάντησε και σ' άλλες αγγελίες. Αυτοί οι δύο μπορεί να είναι σκάρτοι / καμένοι / άσχετοι. Στη Θεσσαλονίκη ζεις, όχι σε κάνα έρημο νησί.

Πιο σοβαρό, όμως, είναι το ότι δεν ξέρει κανείς για σένα. Δηλαδή, πώς τη βλέπεις; Να κρύβεσαι μια ζωή; Κολλητό δεν έχεις να ανοιχτείς; Αν όχι, βρες! Πώς; Μα ψάχνοντας και μιλώντας και για σένα. Με το να κρύβεσαι, δεν πρόκειται ποτέ να κάνεις πραγματικούς, αληθινούς φίλους. Α, και δεν χρειάζεται σώνει και καλά οι πραγματικοί φίλοι σου να είναι γκέι.