Αφιέρωμα - Ρεπορτάζ

You’re my everything

του Λύο Καλοβυρνά

Το να είσαι άντρας είναι προφανώς πολλά περισσότερα από το να έχεις απλώς ένα πουλί. Στην κοινωνία μας όμως ανδρισμός και φαλλός είναι σχεδόν ταυτόσημα. Γι’ αυτό το πέος είναι η χαρά του άντρα. Και η δυστυχία του.

«Επειδή έχω πουλάκι». Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσαν και τα πενήντα αγόρια που σε μια σουηδική μελέτη ρωτήθηκαν πώς ξέρουν αν είναι αγόρια ή κορίτσια. Αντιθέτως, από τα κορίτσια μόνο τα μισά έδωσαν παρόμοια απάντηση. Τα υπόλοιπα είπαν ότι είναι κορίτσια επειδή φοράνε φορέματα, έχουν κοτσίδες ή κάνουν κοριτσίστικα πράγματα με τη μαμά!

Το πέος είναι η χαρά του άντρα επειδή του λέει ότι είναι άντρας. Είναι και η δυστυχία του, επειδή αν πάθει κάτι, απειλείται ο ίδιος ο ανδρισμός του. Είναι η χαρά του, επειδή είναι ένα εύκολα προσβάσιμο όργανο που του χαρίζει μεγάλη ηδονή χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Είναι και η δυστυχία του, επειδή είναι τόσο ευάλωτο και ευαίσθητο. Σηκώνεται σε στιγμές και χώρους που δεν πρέπει, ενώ άλλες φορές που το σταυρώνεις να σηκωθεί, κάνει πως δεν καταλαβαίνει.

Το να είσαι άντρας είναι προφανώς πολλά περισσότερα από το να έχεις απλώς πουλί, αλλά στην κοινωνία μας ο ανδρισμός και το πέος είναι σχεδόν ταυτόσημα. Όλη η σεξουαλικότητα, η αυτοεπιβεβαίωση, η ταυτότητα των αντρών κρέμονται από αυτό το μικρό, απρόβλεπτο όργανο. Το πόσο, πώς και αν λειτουργεί, καθώς και το μέγεθός του, είναι αιτίες άγχους για τη συντριπτική πλειοψηφία των αντρών, γιατί αφορά την ίδια τους την υπόσταση ως αντρών!

Αυτό δεν είναι καινούργια εξέλιξη. Ήδη από την αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, ο καθορισμός των σεξουαλικών ρόλων δεν είχε καμία σχέση με το φύλο (άντρας/γυναίκα) αλλά ήταν θέμα ποιος έχωνε το πέος και ποιος/ποια το δεχόταν. Οι γυναίκες και τα νεαρά αγόρια είχαν τον ίδιο ερωτικό ρόλο και ήταν απολύτως εναλλάξιμα. Άντρας σωστός και ευυπόληπτος ήταν αυτός που διείσδυε και ποτέ δεν δεχόταν διείσδυση. Λόγου χάρη, ο «σωστός» Ρωμαίος άντρας είχε τρεις επιτρεπτούς ρόλους, οι οποίοι αποτυπώνονται και στη γλώσσα με τα ρήματα irrumo, που σημαίνει «προσφέρω το πέος για γλείψιμο», futuo: «διεισδύω σε γυναίκα», και pedico: «διεισδύω σε άντρα». Αντιθέτως, τα ρήματα fello (κάνω πίπα) και ceveo (δέχομαι πέος μέσα μου) ήταν ευπρεπής συμπεριφορά μόνο για γυναίκες, αγόρια, σκλάβους και κίναιδους – δηλαδή μη άντρες.

Το πέος και η χρήση του καθόριζε όχι μόνο τους ερωτικούς ρόλους αλλά και την κοινωνική κατηγοριοποίηση και αξία. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει σε μεγάλο βαθμό και στην εποχή μας, αν κρίνουμε από τη διάκριση ανάμεσα στον «άντρα» που γαμάει και στον «πούστη» που γαμιέται – ο πρώτος είναι κοινωνικά πιο αποδεκτός, ενώ ο δεύτερος άξιος περιφρόνησης, ακόμα και μεταξύ των ίδιων των γκέι!

Το πέος μάς απασχολεί όλους και όλες θέλοντας και μη. Για τους στρέιτ άντρες, οι οποίοι σπανιότατα βλέπουν άλλα πέη, πόσο μάλλον σε στύση, το μοναδικό μέτρο σύγκρισης ή πληροφορίας που έχουν είναι οι τσόντες. Όμως σε αυτές τα πέη που κυκλοφορούν είναι εκτός πραγματικότητας. Είναι σαν να συγκρίνεται ένας συνηθισμένου ύψους άνθρωπος με τους παίκτες μιας ομάδας μπάσκετ.

Για τις λεσβίες, το πέος είναι κάτι που σχεδόν σύσσωμη η κοινωνία πασχίζει να τις πείσει ότι πρέπει να το λαχταρούν. Ακόμα και η αντικομφορμίστρια Λιλή Ζωγράφου είχε πει ότι καταλαβαίνει τους γκέι άντρες, αλλά αδυνατεί να καταλάβει τις λεσβίες, γιατί πώς να πάρουν χαρά χωρίς πούτσο; Σε αυτή τη λογική, οποιαδήποτε διείσδυση στο λεσβιακό έρωτα βαφτίζεται αυτόματα «υποκατάσταση πέους», λες και καμία (ή κανείς) κάνει έρωτα μόνο με τα γεννητικά του όργανα.

Βέβαια, ακριβώς αυτό κάνουν πάρα πολλοί άντρες. Για πολλούς «κάνω σεξ» σημαίνει «χώνω το πουλί μου κάπου». Αν δεν το χώσω, έχω κάνει μόνο προκαταρκτικά, δηλαδή σχεδόν τίποτα. Με άλλα λόγια, η σεξουαλική ζωή αρκετών αντρών διανύει μια πολύ περιορισμένη και περιοριστική τροχιά γύρω από το καυλί τους, με αποτέλεσμα να χάνουν πολλές άλλες πηγές ηδονής.

Και οι στρέιτ γυναίκες έχουν μπελάδες με τα πέη των εραστών τους, διότι το άγχος και η αγωνία τους για το πουλί τους πιάνουν πολύ χώρο στο κρεβάτι. Στα προβλήματα συντελούν και οι ίδιες οι γυναίκες, καθώς πολλές πιστεύουν ότι ένα πέος που δεν σηκώνεται σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης τους δεν τις αγαπά ή δεν τις θέλει. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο ιδιοκτήτης του εκείνη τη στιγμή μπορεί να τις θέλει τόσο πολύ που το εργαλείο του να έχει μπλοκάρει.

Διότι πρόκειται περί εργαλείου – ενός εργαλείου με πολλές χρήσεις. Χρησιμεύει για α) κατούρημα, β) γονιμοποίηση, γ) ηδονή, και δ) για επικοινωνία. Το πρώτο το επιτελεί καθημερινά θέλοντας και μη, με περισσότερη ή λιγότερη φροντίδα, όπως αποδεικνύουν οι λεκέδες γύρω ή πάνω στη λεκάνη. Η γονιμοποίηση δεν είναι τόσο χρήση όσο δυνατότητα, και μάλιστα τις περισσότερες φορές απευκταία. Ο ιδιοκτήτης ενός πέους πρέπει να θυμάται ότι ο φιρφιρίκος του φτιάχνει μωράκια πριν τα φτιάξει. Όσο για την ηδονή, είναι η πιο λαμπρή και χαρούμενη λειτουργία του πέους. Φέρνει ηδονή τόσο στον ιδιοκτήτη του, με ή χωρίς ξένη βοήθεια, αλλά φέρνει ηδονή και σε άλλους – αρκεί ο κάτοχός του να το χειρίζεται με μεράκι και όχι σαν πιστόνι.

Σπάνια συνειδητοποιούμε είναι ότι το πέος είναι και μέσο επικοινωνίας. Το πέος μιλάει με πολλούς τρόπους. Όταν σηκώνεται για χάρη κάποιου ή κάποιας, δεν σημαίνει απλώς ότι ο ιδιοκτήτης του αισθάνεται σκέτη καύλα· μερικές φορές αισθάνεται και αγάπη – και το λέει το πουλί του. Άλλες φορές, η αγάπη ή η καύλα μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, που το πουλί να μη σηκώνεται! Αντιθέτως, το να μη σηκώνεται όσο κι αν ο ιδιοκτήτης του το προστάζει, είναι σαν να λέει ότι δεν αισθάνεται ασφάλεια ή άνετα στη συγκεκριμένη περίσταση. Ένα σηκωμένο πέος λέει εκ μέρους του άντρα: Νιώθω ασφαλές, είμαι ερεθισμένο, έχω όρεξη κι ίσως να είμαι κι ερωτευμένο.

Βιβλιογραφία

David M. Halperin, Sex Before Sexuality: Pederasty, Politics, and Power in Classical Athens, στο Hidden From History, Reclaiming the Gay and Lesbian Past , Meridian 1990.

John Boswell, Revolutions, Universals, and Sexual Categories, στο ό. π.

Deborah Cameron & Don Kulick, Language and Sexuality, Cambridge University Press 2003.

Κώστας Γιαννακόπουλος, Ανδρική ταυτότητα, σώμα και ομόφυλες σχέσεις. Μια προσέγγιση του φύλου και της σεξουαλικότητας, στο Ανθρωπολογία των φύλων, Σαββάλας 2001.

Esben Esther Pirelli Benestad et al, Penis Atlas, Dinamo Forlag, Oslo 2004.