Το ημερολόγιο μιας Λεσβίκας

της Λεσβίκας

Όπου η κτηνίατρος με ανησυχίες (και μια φωνακλού inner voice) αντιμετωπίζει συγκλονιστικά διλήμματα ανάμεσα σε μια πρώην που της μπιιιιπ τη ζωή και στην γκόμενα της πρώην που της αρέσει.

Αγαπητό μου ημερολόγιο!

Μετά την επίσκεψη του ζευγαριού στο κτηνιατρείο, είχαμε έκτακτη οικογενειακή συνέλευση. Ανακοίνωσα στους κολλητούς μου το θέμα και αντέδρασαν όπως ο Χάνιμπαλ μπροστά σε ανθρώπινη συκωταριά, ωμή. Τέλος πάντων, δεν μπορέσαμε να το αναλύσουμε σε βάθος γιατί προέκυψαν άλλα θέματα. Η Χ. χώρισε, γιατί όπως της είπε το κορίτσι της, "ήταν πολύ καλή για να είναι αληθινή". Εγώ το θεωρώ αιτία για αποτρόπαιο φόνο. Η Β. χώρισε γιατί λέει δεν της άρεσε το σούσι και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μερικά ψώνια που κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Πίσσα και πούπουλα ρεεε. Ο Ν. τσακώθηκε με τον γκόμενο γιατί δεν τον πήγε εκδρομή, και η Π. μετά από ένα ταξίδι στο Λονδίνο δεν είναι αυτή που ξέραμε. Γνώρισε μια λαίδη, κανονική, με τίτλο, με την οποία πέρασε λέει σούπερ. Μάλιστα! Εμφανίστηκε όμως με μια καπελαδούρα διαμέτρου ολυμπιακών διαστάσεων δώρο της λαίδης και απαίτησε τσάι και σάντουιτς με αγγούρι. Στην κρίσιμη ερώτηση "πώς γαμούν οι λαίδες μωρή;", απάντησε πως δεν εκθέτουν ποτέ μια κυρία. Μάλλον η λαίδη θα ήταν tragedy in bed και μας το παίζει Κινέζα, αλλά την ψώνισε με τα μεγαλεία.

Εκεί λοιπόν που αποφασίσαμε -μετά από τόνους τσάι- ότι το επόμενο πετ της οικογένειάς μας θα ήταν το τέρας του Λόχνες (που θα φυλούσε τον υπέροχο πύργο μας στα περίχωρα του Λονδίνου - ευγενική παραχώρηση της λαίδης Tragedy) και είπαμε να πιάσουμε το θέμα μου, χτύπησε το τηλέφωνο.

-Καλησπέρα, είμαι η Ελένη.

-Ελένη;

-Η φίλη της Αγγελικής, που φέραμε το κουτάβι. Αμάν, η γκόμενα. Από κει που σκεφτόμουνα πού θα την ξαναδώ, με παίρνει και τηλέφωνο. Κάρμα…

-Τι έγινε, όλα καλά; (Το παίρνω το πρωτάθλημα στη μαλακία ή ακόμα;)

-Νομίζω ότι πρέπει να δεις τη Μυρτώ!

-Ποια Μυρτώ;

-Το σκυλί μου, είσαι καλά;

Όχι βέβαια, σου φαίνομαι για καλά; "Σύνελθε, θα εκτεθείς ανεπανόρθωτα", μέσα σ' όλα και η inner voice. Άσε με κι εσύ, πόσο πιο σκατά μπορεί να τα κάνει κάποιος; Πολύ!

-Συγνώμη, είμαι σ' ένα, σε κάτι, με κάτι φίλους και χάνω λίγο επεισόδια, πες μου.

Μετά απ' αυτό, αν εξακολουθεί να με θέλει για κτηνίατρο, θα είναι θαύμα της Μεγαλόχαρης!

-Νομίζω ότι πρέπει να έρθεις από δω, δε δείχνει πολύ καλά και δεν μπορώ να την μετακινήσω.

Να πάω σπίτι της; Εγώ; Τώρα; Τικ τικ τικι τικι τακ, κάνει η καρδιά μου. "Να πας, μπορεί το σκυλί να έχει κάτι σοβαρό, τσακίσου". Πώς αφαιρείς μια εσωτερική φωνή που σε ζαλίζει; Μου έδωσε τη διεύθυνσή και της είπα ότι θα είμαι εκεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. "Εντάξει, σε περιμένω, είμαι μόνη μου." Tώρα λιποθυμώ!

"Τσακίσου να πας, το κάνει επίτηδες, το σκυλί δεν έχει τίποτα, τρέχα!". Αυτοί ήταν οι φίλοι μου που αποφάσισαν ομόφωνα. Θα πάω, φυσικά και θα πάω, είναι το καθήκον μου. Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό. Πρώτη φορά θα είναι;